ชีวิตกะมีส่ำนี้ จักมื้อ.ด๋เนาะเฮาสิตายจากกัน
โตฮู้บ่ว่าชีวิตมันสั้น อยากให้หันมาลองใส่ใจ
ที่เฮาบอกฮักโตสุมื้อ ที่เฮาเว่าว่าคิดฮอดหลาย
ซื้อของที่โตอยากได้ ที่ตามใจกะย้อนว่าฮัก
แต่ที่เฮาถามว่าโตฮักเฮาบ่ ที่เฮาส่อว่าโตคึดจั่งใด๋
แค่อยากได้ยินอยากฟังอยากกอดไว้ ตอนที่ยังมีเวลา
หากแม่นว่ามื้อหนึ่งเฮาตาย ถ้าบ่มีเฮายุตรงนี้ล่ะ
โตสิเสียใจแนบ่ว่าที่บ่ได้เฮ็ดในสิ่งที่เฮาเคยขอ
อย่าบอกคิดฮอดตอนที่เฮาตายคำว่าคิดฮอดหลาย หูเฮาบ่ได้ยิน
อย่าเอียงเเก้มให้หอม เฮาบ่ได้กลิ่น อย่ากอดเฮาเพราะเฮาบ่ฮู้สึก
อย่าบอกว่าฮักย้อนเฮาบ่ฮู้สิบอกคืนจั่งใด๋
อย่าให้ของที่เฮาเคยอยากได้
ย้อนคนตายมันบ่ได้ใช้ ถ้าเฮาฟื้นคืนมาบ่ได้
โตสิเสียใจ โตสิคิดฮอดเฮาบ่
ถ้ามือหนึ่งเฮาบ่หายใจบ่อยู่ตรงนี้
อยากสิฮู้ว่า โตสิฮู้สึกจั่งใด๋
ถ้าบ่มีเฮามาคอยบอกเธอ ว่าฮักเธอหลาย
โตสิเสียใจ โตสิไห้นำเฮาบ่
แต่ที่เฮาถามว่าโตฮักเฮาบ่ ที่เฮาส่อว่าโตคึดจั่งใด๋
แค่อยากได้ยินอยากฟังอยากกอดไว้ ตอนที่ยังมีเวลา
หากแม่นว่ามื้อหนึ่งเฮาตาย ถ้าบ่มีเฮายุตรงนี้ล่ะ
โตสิเสียใจแนบ่ว่าที่บ่ได้เฮ็ดในสิ่งที่เฮาเคยขอ
อย่าบอกคิดฮอดตอนที่เฮาตายคำว่าคิดฮอดหลาย หูเฮาบ่ได้ยิน
อย่าเอียงเเก้มให้หอม เฮาบ่ได้กลิ่น อย่ากอดเฮาเพราะเฮาบ่ฮู้สึก
อย่าบอกว่าฮักย้อนเฮาบ่ฮู้สิบอกคืนจั่งใด๋
อย่าให้ของที่เฮาเคยอยากได้
ย้อนคนตายมันบ่ได้ใช้ ถ้าเฮาฟื้นคืนมาบ่ได้
อย่าบอกคิดฮอดตอนที่เฮาตายคำว่าคิดฮอดหลาย หูเฮาบ่ได้ยิน
อย่าเอียงเเก้มให้หอม เฮาบ่ได้กลิ่น อย่ากอดเฮาเพราะเฮาบ่ฮู้สึก
อย่าบอกว่าฮักย้อนเฮาบ่ฮู้สิบอกคืนจั่งใด๋
อย่าให้ของที่เฮาเคยอยากได้
ย้อนคนตายมันบ่ได้ใช้ ถ้าเฮาฟื้นคืนมาบ่ได้
โตสิเสียใจ โตสิไห้นำเฮาบ่